دارندگی برازندگی
آیا دارندگی برازندگی است؟
این یک شعاری است که همیشه تاریخ بر زبان افراد بی درد و متمول بوده است.
اینکه من بهترین لباس وبهترین خانه و بهترین ماشین و بهترینها...را داشته باشم.اگر دیگران در فقر و گرسنگی و ناداری دست و پا بزنند هم به من ربطی ندارد.
این فرهنگ و فکر قارونی است و به هیچ وجه با آموزه دینی اسلام سازگاری و هم خوانی ندارد.
این آیات نورانی قرآن را بخوانید:
قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم كرد، و از گنجينهها آن قدر به او داده بوديم كه كليدهاى آنها بر گروه نيرومندى سنگين مىآمد، آن گاه كه قوم وى بدو گفتند: «شادى مكن كه خدا شادىكنندگان را دوست نمىدارد.
و با آنچه خدايت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنيا فراموش مكن، و هم چنان كه خدا به تو نيكى كرده نيكى كن و در زمين فساد مجوى كه خدا فسادگران را دوست نمىدارد.
[قارون] گفت: «من اينها را در نتيجه دانش خود يافتهام.» آيا وى ندانست كه خدا نسلهايى را پيش از او نابود كرد كه از او نيرومندتر و مالاندوزتر بودند؟ و [لى اين گونه] مجرمان را [نيازى] به پرسيدهشدن از گناهانشان نيست.
پس [قارون] با كوكبه خود بر قومش نمايان شد؛ كسانى كه خواستار زندگى دنيا بودند گفتند: «اى كاش مثل آنچه به قارون داده شده به ما [هم] داده مىشد؛ واقعاً او بهره بزرگى [از ثروت] دارد.»
قصص76-79
اینکه چون من دارم پس برازنده من است که محافظ شخصی وبالگرد و فرودگاه اختصاصی و زندگی آنچنانی داشته باشم.
و با بلند کردن صدای موسیقی باند میلیونی ماشینم،صدای خردشدن استخوانهای فقرا و مساکین کشورم را زیر چرخهای ماشین تمول و تکاثر نشنوم؛نه جای افتخار بلکه جای سرافکندگی و شرمساری دارد.
چه معنا دارددرکشوری با این ضریب فقر،اشخاصی به تمول مالی خود چنین فخربفروشند؟!
فقط این را بدانید،همانطور که بدحجابی تان منکر است.این تفاخر و تکاثرشما نیز منکر می باشد.و برهر منکری ،نهی از منکر واجب
