در جای جای تعالیم دینی ما و در کتاب آسمانی دینمان به درجات والدین اشاره شده و کمترین بی احترامی را در حضورشان بر نمی تابد و گستره آن تا به انجام مستحبات نیز می رسد که بدون اذن و اجازه آنها از سوی مولی امری از شخص پذیرفته نمی شود و در جایی نیز حتی معصیت شمرده می شود خلاف امر این دو.
با این درجه و مقام بالا برای والدین در تربیت و امور دینی معلم،استاد و مربی را در جاهایی مقام و شاءن آن را هم تراز حقوق والدین تلقی کرده اند و البته چه بسا در جایی حقوق معنوی مربی چه بسا بیشتر نیز باشد. در این میان البته میان مربی و مدرس صرف امور نیز بایست تفاوت هایی قائل شویم. (در این زمانه اگر مربی ای در خور پیدا نمودید اول قدردان زحمات او باشید و دوم سلام ما را نیز برسانید!)
امیرالمومنین علی علیه السلام فرموده اند:
قم عَن مَجلِسِکَ لِاَبیکَ وَ مُعَلِّمِکَ وَ اِن کُنتَ اَمیراً
به احترام پدر و معلمت از جای برخیز هرچند فرمان روا باشی.
غررالحکم،ح۲۳۴۱
t.me/revagh110
