گاهی ما تصور درستی از اهمیت و ارزش افعال و رفتامان نداریم.
یعنی نمی‌دانیم همین عمل به ظاهر ساده که انجام دادیم، چه آثار و برکات فراوانی برای ما خواهد داشت.
به همین دلیل، در انجام این اعمال کوتاهی و سستی داریم.
یکی از اموری که بسیار مورد تاکید خدای متعال است، همین حمد و ستایش اوست.
امام سجاد علیه السلام در دعای اول از صحیفه مبارکه سجادیه، در بیان آثار و برکات حمد و ستایش الهی می‌فرمایند:
حَمْداً يُضِيءُ لَنَا بِهِ ظُلُمَاتِ الْبَرْزَخِ، وَ يُسَهِّلُ عَلَيْنَا بِهِ سَبِيلَ الْمَبْعَثِ، وَ يُشَرِّفُ بِهِ مَنَازِلَنَا ...
(خدایا به من توفیق بده تو را حمد و ستایش کنم) آنچنان حمدی که با آن تاریکی‌ها و ظلمات (قبر و) برزخ برایمان روشن شود و راه برانگیخته شدن (زنده شدن بعد از مرگ) را برایمان آسان و راحت سازد و (در قیامت) جایگاه ما را برتر و بالاتر قرار دهد.
