در جستجوي يک فرگرد
الان شب از نيمه هم گذشته! حدود صفحه رو ورق زدم. خبري از احکام زنان در زمان عادت ماهانه نبود!
فردا جمعه هست و به اندازه کافي فرصت دارم. سعي مي‌کنم اين فايل pdf رو با ترجمه موسي جوان يا دوستخواه تطبيق بدم. شايد سريع عبور کردم و اون قسمت رو نديدم.
هنوز چشمام کامل باز نشده، نشستم پاي کامپيوتر!
وقتي يه چيزي فکرم رو مشغول مي‌کنه، ديگه نه من دست از سرش برمي‌دارم؛ نه اون من رو رها مي‌کنه!
رفتم سراغ فصل شانزدهم ونديداد دارمستتر، ترجمه موسي جوان. کمي رفتم عقب‌تر. فصل پانزدهم:
«- از ميان گناهاني که مردم در اين دنيا مرتکب مي‌شوند، کدام گناه، بي‌‌توبه و بي‌کفاره به نام پشوتن ناميده مي‌شود؟
- اهورامزدا پاسخ داد و گفت: گناه پشوتن اي زرتشت مقدس، بر پنج قسم است ...»
اين جاهاش آشناست. فکر کنم توي فايل پورداوود ديدم!
بله. ديدم. بند ميگه: «دومين گناه پشوتن عمل و کردار کسي است که به سگ نگهبان گله و يا پاسبان خانه، استخوان سخت و يا خوراک داغ و گرم بخوراند»!
فصل پانزدهم با مجازات شخصي که سگ آبستن رو در شرايط خاصي کشته باشه، تموم ميشه:
«- اهورامزدا پاسخ داد و گفت: هفتصد ضربه تازيانه اسپاهه و هفتصد ضربه تازيانه سروشه کيفر وي خواهد بود»!
بذار فصل هفدهم رو هم ببينم ...
«مراسم بريدن موي و گرفتن ناخن»
اين هم آشناست. فکر مي کنم اواخر فايل pdf بود.
فايل رو باز مي‌کنم. از آخر شروع مي‌کنم و ميام عقب ...
... بالاخره پيداش کردم. فرگرد هفدهم
اهورامزدا «مرگ‌آورترين کردار مردمان» رو بيان مي‌کنه:
«چنين کرداري آن است که کسي موي خود را شانه زند يا بتراشد يا ناخن‌هاي خود را بگيرد و موي و ناخن از تن جدا شده را در گودال يا شکافي بريزد»!
فرگرد هفدهمِ اين فايل، همون فصل هفدهم موسي جوان هست.
کمي به عقب‌تر برمي‌گردم. زود به فرگرد پانزدهم مي‌رسم!
«گناهاني که اگر مردمان بدان‌ها دست بيالايند، پشوتنو مي شوند و پشيماني و دادن تاوان، آنان را رهايي نمي‌بخشد، چند تاست؟»
اينم که همون فصل موسي جوان هست!
لابد فرگرد هم بايد مثل فصل باشه ديگه!
