اگر تاریخ را بررسی کنیم، در می یابیم که همواره مسئله حجاب و حفظ آن یکی از بارزترین ویژگی های اخلاقی حضرت زهرا (سلام الله علیها) بوده است.
برخورد ایشان با مرد نابینایی که مهمان امیرالمومنین علی (علیه السلام) بود نمونه اعلای عفت و حیا و حفظ حجاب در سیره حضرت زهرا (سلام الله علیها) است. ایشان با دیدن مرد نابینا به پشت پرده رفت و حجاب خود را کامل کرد.
وقتی پیامبر (صلی الله علیه وآله) علی این کار را پرسید، حضرت فاطمه (علیها السلام) پاسخ داد: «إِنْ لَمْ یکُنْ یرَانِی فَإِنِّی أَرَاهُ وَ هُوَ یشُمُّ الرِّیحَ» اگر او مرا نمی‌بیند، من او را می‌بینم و او بو را حس می‌کند.» رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در این هنگام فرمودند: «أَشْهَدُ أَنَّکِ بَضْعَةٌ مِنِّی؛ (1) گواهی می‌دهم که تو پاره تن من هستی.»
امام على (علیه السلام) درباره پوشش زن و حفظ حجاب از جانب او فرمودند: «صِیانَةُ المرأةِ أنعَمُ لِحالِها و أدوَمُ لجَمالِها»(2) محفوظ بودن و پاکدامنی برای سلامتی زن مفیدتر است و زیبایى او را با دوام تر مى كند.
بنابراین حجاب و عفاف در سیره حضرت زهرا (سلام الله علیها) دارای نکات و دستاوردهای بسیار مهمی است که عملی نمودن آن در جامعه می تواند در حفظ ایمان، آرامش درونی، سلامت جسمانی، استحکام بنیان خانواده‌ها، عزت و سربلندی جامعه و جلوگیری از بزهکاری ها و مفاسد متعدد اخلاقی کمک شایانی نماید.
پی نوشت ها:
1. دعائم الاسلام، ج 2، ص 214.
2. غرر الحكم، 5820.
