هوای نفس امانم را بریده!
طاقت مقاومت در برابر شهوت را ندارم!
نمی‌دانم دیگر چکار کنم؟!
دوست دارم دیگر سمت گناه و شهوت‌رانی نروم!
راهش چیست؟
آیا راهی هست که از بند شهوت رها شم؟!
شاید این حرف‌ها درد دل خیلی‌ها باشد.
در جواب این حرف‌ها اولاً باید بگوییم، تا زمانی که انسان خودش نخواهد اصلاح بشود و حاضر به‌صرف نظر کردن از بعضی از لذت‌های زودگذر نباشد، به نتیجه‌ای نمی‌رسد. برای رسیدن به لذت‌های واقعی که سعادت دنیا و آخرت است، باید سختی دست کشیدن از بعضی لذت‌های زودگذر را به جان خرید؛ والا به آن "جهاد اکبر" نمی‌گفتند.
در مرحله بعد باید بگوییم: راه‌هایی هستند که می‌توانند انگیزه‌ای باشند برای اسیر نشدن در دام شهوات.
یکی از بهترین راه‌ها که می‌تواند در فرونشاندن آتش شهوت خیلی مؤثر باشدیاد مرگ است.
انسان وقتی فکر کند که سرانجام یک روز می‌میرد و از لذت‌های زودگذر دنیوی چیزی جز پشیمانی برایش نمی‌ماند؛ وقتی در این اندیشه باشد که این دنیا باتمام زیبایی‌ها، امکانات و لذت‌هایی که دارد، محلی موقت برای زندگی انسان است؛ و وقتی انسان بداند که پیروی از شهوات، مرگ را دروازه‌ای برای ورود به آتش جهنم می‌کند، نفس سرکش خویش را پایمال کرده و آتش شهوتش را فرومی‌نشاند.
از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام روایت‌شده که فرمودند:
أَکْثِرُوا ذِکْرَ الْمَوْتِ عِنْدَ مَا تُنَازِعُکُمْ إِلَیْهِ أَنْفُسُکُمْ مِنَ الشَّهَوَاتِ فَإِنَّهُ کَفَى بِالْمَوْتِ وَاعِظاً.
به هنگامی‌که نفس‌هایتان، شما را به شهوات ترغیب مى کند، از مرگ فراوان یاد کنید، که اندرز مرگ ما را بسنده است.
سپس فرمودند:
وَ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله) کَثِیراً مَا یُوصِی أَصْحَابَهُ بِذِکْرِ الْمَوْتِ فَیَقُولُ أَکْثِرُوا ذِکْرَ الْمَوْتِ فَإِنَّهُ هَادِمُ اللَّذَّاتِ حَائِلٌ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ الشَّهَوَات
رسول اللّه صلّی الله علیه و آله اصحاب خود را فراوان سفارش مى کرد که یاد مرگ کنند و مى فرمود: از مرگ بسیار یاد کنید که ویران‌کننده لذت‌هاست و میان شما و هوس‌ها و امیال حائل است.
(الغارات، ط - الحدیثة، ج1، ص: 239)
