بسیاری از افراد هستند که با اینکه بسیار زحمت می کشند و تدبیر لازم را هم به خرج میدهند ، قرض آنها ادا نمی شود . برای این افراد توصیه می شود که دعاهای زیر را که از اهلبیت به ما رسیده ، بخوانند چون همه چیز با کار و تلاش و تدبیر حل نمی شود بلکه باید موانع معنوی را هم حل کرد.
روایت شده که شخصى به خدمت حضرت امام محمّد تقى علیه السلام نوشت که: قرض بسیار دارم، حضرت نوشتند که: استغفار بسیار بکن و زبانت را تَرْ بدار به خواندن سوره إِنَّا أَ نْزَلْناهُ [1]
دوم: عیّاشى از عبداللَّه بن سنان روایت کرده است که: به خدمت حضرت صادق علیه السلام رفتم، حضرت فرمود که: مى خواهى تو را دعایى تعلیم کنم که چون بخوانى حق تعالى قرض تو را ادا کند و حال تو نیکو شود؟ گفتم: چه بسیار محتاجم به چنین دعا، حضرت فرمودکه: بعد از نماز صبح بگو:
تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الْقَیُّومِ الَّذِی لَایَمُوتُ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَ لِیٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً. اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْبُؤْسِ وَالْفَقْرِ، وَمِنْ غَلَبَةِ الدَّیْنِ وَالسُّقْمِ، وَأَسْأَ لُکَ أَنْ تُعِینَنِی عَلَى أَداءِ حَقِّکَ إِلَیْکَ وَ إِلَى النَّاسِ [2] .
و به روایت شیخ طوسى و دیگران چنین است:
وَمِنْ غَلَبَةِ الدَّیْنِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَعِنِّی عَلَى أَداءِ حَقِّکَ إِلَیْکَ وَ إِلَى النَّاسِ [3]
هر دو دعا را می توان خواند و به نظر بنده روایت شیخ طوسی از لحاظ مضمون بهتر و صحیح تر است. پس بغیر از زیاد استغفار کردن و انا انزلنا خواندن در طول روز، بعد از نماز صبح این دعا را بخوانید:
تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الْقَیُّومِ الَّذِی لَایَمُوتُ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَ لِیٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً. اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْبُؤْسِ وَالْفَقْرِ، وَمِنْ غَلَبَةِ الدَّیْنِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَعِنِّی عَلَى أَداءِ حَقِّکَ إِلَیْکَ وَ إِلَى النَّاسِ
--------------------
[1]: بحار ۹۲/ ۳۲۸. - کلیات مفاتیح الجنان در پایان باقیات الصالحات - ص۱۰۲۱
[2]: تفسیر عیّاشى ۳/ ۸۶ ح ۲۶۲۴، آخر سوره اسراء.
[3]: مصباح المتهجّد: ۲۱۵.
- صفحه۸۴۸ - کلیات مفاتیح الجنان در پایان باقیات الصالحات