سلام وقت بخیر
با چند تا از بچه های شمال رفاقت دیرینه دارم، شمالی ها یک ضرب المثل دارند و آن این که وقتی کسی را خیلی دوست دارند به او می گویند: «تی بلا بی سر» یعنی بلای تو توی سر من بخوره! شاید در نگاه اول بگویید چقدر محبت دارند و چه دعای خوبی است؟ اما با مراجعه به سیره ی اهل بیت (علیهم السلام) می توان گفت این یک دعای غیر مثبت است، در روایت داریم: فردی دو سه روز مسجد نیامد پیامبر سراغش را گرفت. به پیامبر گفتند: مریض است. پیامبر به عیادت آن مرد رفت. در عیادت به حضرت عرض کرد چند روز قبل شما در مسجد از عذاب آخرت می گفتید، من گفتم خدایا! من طاقت این عذابها را ندارم، عقاب گناهانم را در همین دنیا به من بده از فردای آن روز مریض شدم پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود چرا این گونه دعا کردی؟ می گفتی خدایا! نه در دنیا عقابم کن و نه در آخرت بلکه مرا ببخش! پس باید این دقت را داشته باشیم که بیان و گفتار و تک تک حرفهای که می زنیم دارای اثر است، در روایت داریم که امام صادق فرمود: اگر حضرت یوسف (علیه السلام) به خدا نمی گفت: (رَبِّ اَلسِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمّٰا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ) (1). «پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اینها مرا بسوی آن میخوانند!» هفت سال به زندان نمی افتاد، پس شاید بتوان گفت شایسته ترین کسی که لیاقت دارد به او بگویم: «تی بلا بی سر» بلای تو توی سر من بخوره! کسی نیست به غیر از امام زمان (علیه السلام).
التماس دعا. 1- يوسف: 33.
