دغدغه اصلی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) بعد از رحلت پیامبر اكرم (صلّی الله علیه و آله)، مسئله دفاع از امامت و استمرار نبوت است.
ایشان وقتی در جمع همه اصحاب رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در مسجد النبی سخنرانی می کرد، به این آیه اشاره فرمودند: «أَفَمَنْ یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا یَهِدِّی إِلَّا أَنْ یُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَیْفَ تَحْكُمُونَ»(1) آیا كسى كه به سوى حق رهبرى مى كند سزاوارتر است مورد پیروى قرار گیرد یا كسى كه راه نمى نماید مگر آنكه [خود] هدایت شود شما را چه شده چگونه داورى مى كنید.
همه می دانستند که بعد از رحلت پیامبر اكرم (صلّی الله علیه و آله)، رهبری امت اسلامی به امر پروردگار به امیر المومنین علی (علیه السلام) رسیده بود اما بعضی از روی کینه و عداوت و با اغراض سیاسی از این دستور الهی سرپیچی نمودند و چنین امری باعث شد تا حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) یکه و تنها به دفاع از ولایت و امامت برخیزد و سرانجام در این راه به شهادت برسد.
1. سوره یونس، آیه 35.
