#سوال_ازشما_پاسخ_ازما
#زندگی_شناسی
چرا ما نباید در حجاب، آزاد باشیم؟ الان دیگه شل حجابی، عادی شده و کسی مزاحم ما نمیشه.
اول باید بدونیم آزادی دو نوعه. آزادی مطلق ینی بی قید و بند. مثلاً من دلم می خواد آزاد باشم و در خیابون یک طرفه، لاین مخالف رو برم.
آیا ممکنه؟
نه، چون باعث آسیب به خودم و ماشین های روبروم و نقض قانون، میشم. یا می خوام آزاد باشم و از دیوار خونه ی مردم بالا برم.
ممکنه؟
نه، چون اونجا در مالکیت من، نیست. خب حالا دلم می خواد بی حجاب باشم. خب بی حجابی، تعریف و اندازه ی خاص داره؟ ینی اگه کسی لخت بیاد بیرون آیا بهش اعتراض نمی شه؟ چرا.
اما اون میگه من آزادم و آزادی حقمه. ما بهش میگیم این کار یعنی، بی احترامی به حقوق دیگران.
پس آزادی تا اندازه ای که به حقوق دیگران لطمه نزنه حق ماست. ینی آزادی با قانون، که نوع دوم اونه. شل حجابی، همون طور که قبلاً گفتیم باعث از بین رفتن آرامش دیگران می شه.
چطور؟
چون نیاز به ازدواج، مثل آب و غذا، نیاز واجب ماست. وقتی، کسی نمی تونه ازدواج کنه؛ مثل کسیه که تشنس، اما نمی تونه آب بخوره. پس اگه آب رو نبینه راحت تر تحمل می کنه؛ تا وقتی که آب گوارا در مقابلش باشه و نتونه بنوشه و آرامشش به هم بریزه. جامعه فقط مال ما که نیست. مال همه هست. با این شرایط اقتصادی بد و سخت برای ازدواج، ما نباید حقوق دیگران رو زیر پا بذاریم. و آرامش هم وطنمون رو سلب کنیم. این واقعاً نامهربونیه. ما که نامهربون نیستیم. مگه نه؟
