چند روزی بود، برنامه جدیدی نصب کرده بود. با این برنامه1 هربار صفحه گوشی را روشن می کرد، یک آیه قرآن بر روی صفحه ظاهر می شد و می توانست به تناسب استفاده از گوشی، ظرف مدتی قرآن را ختم کند.
از وقتی با این برنامه قرآن می خواند مواظب بود هر فیلم و عکسی را باز نکند. عضو هر کانالی نمی شد. از قرآن حیا می کرد. احساس می کرد، از وقتی قرآن می خوانَد، مواظبت بیشتری بر اعمالش دارد.
او از گروهی بود که دوای شفابخش قرآن را بر دل بیمار خود گذاشته بود2.
منابع:
1. نرم افزار قرآنی نختم، برای نصب به اینجا مراجعه کنید: https://myket.ir/app/com.karim.khatma
2. کافی، ج 2، ص 627، ح 1: قُرّاء القرآن ثلاثة: رجل قَرأ القرآن فاتخذه بضاعةو استدر به الملوکو استطال به علی الناس، و رجل قرأ القرآن و حفظ حروفه و ضیع حدوده، و رجل قرأ القرآن فوضع دواء القرآن علی داء قلبه...
3. امام باقر علیه السلام می فرمایند:قاریان قرآن سه گروهند: 1. کسی که قرآن می خواند تا به عنوان حرفه از آن بهره گرفته و از پادشاهان اجرت بگیرد و بر مردم فخر فروشی نماید. 2. کسی که قرآن می خواند و الفاظ آن را حفظ نموده ، ولی به حدود آن عمل نمی کند. 3. کسی که دوای شفابخش قرآن را بر دل بیمار خود نهاده {تا شفا ببیند}.
