با افتخار می گفت: نه اعتقادات درست و حسابی دارم و نه نماز می خونم؛ اما امام حسین علیه السلام رو خیلی دوست دارم.
گفتم: اگه من به شما بگم خیلی دوستتون دارم و همون لحظه یه سیلی تو گوشتون بزنم این دوست داشتن رو قبول می کنید؟
امام حسین علیه السلام برای چه چیزی قیام کردند؟ خونواده شون چطور خونواده ای بودن؟ به چه چیزی بیش از هر چیزی اهمیت می دادن؟
غیر از اینه که ایشون خدا رو در لحظه لحظه زندگی کنار خودشون می دیدن و به اوامر و نواهی خدا سمعا و طاعتا می گفتن؟
آیا غیر از اینه که شهادت مظلومانه شون فقط به خاطر اسلام بود؟
آیا فقط دوست داشتن امام کافیه؟