بسم الله الرحمن الرحیم
انسان همیشه بین دوراهی کفر و ایمان قرار دارد که تصمیمات او قرب و بعد او را نسبت به این دو مسئله تعیین می کند
هر چه که انسان خدای متعال را شاهد و ناظر اعمال و رفتار خویش ببیند زندگی مومنانه و موحدانه تری را انجام می ده
در همین زمینه قرآن کریم جریانی را ذکر می فرماید که پیامبر عظیم الشان اسلام عده ای را به جنگ با کفار فرا می خواند اما چون افراد منافق صفتی بوده اند و دنیا را بر آخرت ترجیح می دادند به پیامبر عرضه داشتند که ما جنگ را بلد نیستیم و اگر می دانستیم حتما با شما بودیم! به همین خاطر قرآن کریم در وصف این عده می فرماید : آنان در این حال به کفر نزدیک تر هستند تا ایمان چون به زبان چیزی های می گویند که در دل هایشان نیست! لذا اگر انسان خدای متعال را ناظر خویش بداند به پیامبر او دروغ نمی گوید و اگر مطالب دینی به قلب انسان نفوذ کرده باشد زندگی آخرت را برتر از زندگی دنیوی می داند لذا تلاش می کند که از دنیا پلی برای آخرت خویش درست کند.
که یعنی :
و تا معلوم بدارد کسانی را که نفاق ورزیدند و ( چون ) به آنها گفته شد بیایید در راه خدا بجنگید یا ( از حریم خود ) دفاع کنید ، گفتند: اگر ما آشنا به جنگ بودیم حتما از شما پیروی می کردیم! آنها به کفر در آن روز نزدیکتر بودند تا ایمان آنها همواره به دهان های خود چیزی را می گویند که در دل هایشان نیست ، و خدا به آنچه کتمان می کنند داناتر است.(۲)
پی نوشت :
- آیه ۱۶۷ سوره مبارکه آل عمران
- ترجمه آیت الله مشکینی
