بعضی برای درک نعمت امنیت کشور نیاز به تلنگر داشتند ، تلنگری به قیمت شهادت هموطنان عزیزمان
وقتی مشغله های زندگی مادی انسان را غرق در خود می نماید زیباترین داشته های خدادادی به دست فراموشی سپرده می شود. نعمت امنیت و سلامتی دو نعمت بزرگ خدا به بشر است، که نوعاً با فقدان و از دست دادن شان متوجه اهمیت و ارزش شان می شویم. هر چند که اهمیت و ارزش امنیت و سلامتی نیاز به اثبات و بیان ندارد، ولی بی توجهی به آنها گویای این است که از اهمیت آن بی خبر هستیم.
با مطالعه منابع روایی نیز به روشنی پیداست که بشریت تعامل خوبی با این دو نداشت و حق آنها را به درستی به جا نیاورده است. کما اینکه در منابع روایی به گونه های مختلفی این مطلب مورد اشاره قرار گرفته است. عَنْ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و اله) نِعْمَتَانِ مَكْفُورَتَانِ الْأَمْنُ وَ الْعَافِیَةُ؛[1] امام علی (علیه السلام) به نقل از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: دو نعمت است که شکر آنها گزارده نمی شود: امنیّت و سلامتی.
در اهمیت و ارزش امنیت این نکته قابل توجه است. حضرت ابراهیم (علیه السلام) وقتی توفیق بنای خانه خدا را پیدا کرد از خداوند متعال درخواست می نماید: «وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِنا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِر؛[2] و آنگاه كه ابراهیم گفت: پروردگارا، اینجا را شهر امنى ساز و از مردم آن كسانى را كه به خدا و روز بازپسین ایمان دارند از میوه ها روزى ده.»
جالب اینكه ابراهیم نخست تقاضاى امنیت و سپس درخواست مواهب اقتصادى مى كند، و این خود اشاره اى است به این حقیقت كه تا امنیت در شهر یا كشورى حكمفرما نباشد فراهم كردن یك اقتصاد سالم ممكن نیست![3]
[1]. الخصال: ج 1، ص34.
[2]. بقره، آیه 126
[3]. تفسیر نمونه: ج 1، ص452.
