مراد از حاکم امام(ع) یا نائب خاص او و در زمان غیبت، نائب عام اوست. نائب عام کسی است که واجد تمام شرایط فتوا و حکم باشد. او را نائب عام مینامند، چون به صورت کلی از طرف امام منصوب شده است. بیشک مراد از حاکم در فقه، همان فقیه جامع الشرایط است (جامع المقاصد، 11: 266).