شب های تابستان، خوابیدن زیر سقف آسمان، روی پشت بام خانه حالی وصف نشدنی دارد.
با پدرم هر شب درباره یک موضوع صحبت می کردیم.
یک شب پدرم پرسید: به نظرت یه آدم چی داشته باشه که به قول فردوسی سرانجام کار، هم خدا راضی باشه، هم خودش خوشبخت باشه؟
کمی فکر کردم. چالش جالبی بود. فرصت خواستم تا فردا شب جوابش را پیدا کنم.
در گروه دانشگاه به اشتراک گذاشتم. استاد معارف تقلب را رساند:جواب رو از زبان مولامون علی علیه السلام برات میفرستم:
أَربَعٌ مَن أُعطيَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ صِدقُ حَديثٍ و َأَداءُ أَمانَةٍ وَ عِفَّةُ بَطنٍ وَ حُسنُ خُلقٍ؛
چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 217 ، ح 4282