یکی از ضعف هایی که در کشور ما مانع فرزندآوری است، کمبود امکانات برای مادرانی است که علاقه مند به رشد علمی اند.
برخی از راه حل های پیشنهادی:
در کنار هر فضای عمومی از جمله کتابخانه ها اتاق نگهداری از کودکان ایجاد کنیم.
در محیط های تحصیلی امکان حضور فرزند با مادر در کلاس درس را به شرط رعایت سکوت نسبی فراهم کنیم.
در محیط های تحصیلی در کنار کلاس درس، در هر دانشگاه و حوزه ای اتاق نگهداری از کودکان ایجاد کنیم.
اتاق مادران شیرده ایجاد کنیم، در این اتاق امکان شیردهی آسان و تعویض پوشک آسان وجود داشته باشد.
مرخصی های تحصیلی بدون احتساب در سنوات دانشجویان مادر را به 6 ترم افزایش دهیم تا در سن سه سالگی که کودک آمادگی کامل تری برای حضور در محیط های اجتماعی، دور از مادر پیدا کرد، مادر تحصیل را از سر گیرد.
در محیط های علمی، اساتید به دانش پژوهان مادر با تکریم بیش تری روبرو شوند و کار کم ایشان را زیاد ببینند و نگذارند تا در کارهای پژوهشی و فعالیت های گروهی از سایرین عقب بمانند.
منتظر نباشیم تا حکومت یا نهادهای علمی کاری کنند، خود خانواده ها مخصوصا خانم ها، در نگهداری فرزندان به هم کمک کنند.
