حکومت اسلامی متکفل اجرای تعالیم دینی در سطح جامعه است و هرگز در تعالیم دینی رفاه اجتماعی عاملی منفور نبوده بلکه هر دولت و مسئولی در نظام اسلامی مکلف به ایجاد رفاه بیشتر و کاهش دغدغه های مردمی است،لذا آنچه برخی تصور نموده اند که اسلام با رفاه مخالف است صحیح نبوده بلکه مخالفت اسلامی با رفاه زدگی،تجمل و عواملی است که سبب غفلت انسان از مسیر و بایسته های آن می شود نه اینکه مردم در دولت اسلامی گرفتار فقر و فلاکت نباشند همانطور که امیرالمؤمنین(ع) خود را مکلف به تحقق چنین جامعه ای بدون فقر می دانست و این فضا،فضای آرمان شهر دولت مهدوی است...