رفتار انسان معنوی، آرام بخش
رفتار انسان معنوی، طوری تنظیم می شود که علاوه بر انجام کارها و برآورده شدن نیازهای معنوی، برآورده شدن نیازهای روحی ای که به خوشی زندگی او ربط دارند را هموار کند. در واقع او با راستی ورزی، انفاق، مهربانی، همدلی و دلسوزی و امانت داری و اعتماد متقابل...، روح خود را جلا می دهد و این باعث برآورده شدن نیاز روانی و آرامش و آسایش او نیز می شود. پس او هم قدر نیاز روحانی اش را می شناسد و هم ارزشِ آرامش وآسایش را می داند. بر این اساس، او در کارهایی که آرامش خود و دیگران را بر هم بزند مشارکت نمی کند؛ مثلا در مصرف هر رسانه و شبکه اجتماعی که اعصاب و روان را مخدوش می‌کند صرفه‌جویی می کند.
