رفتار انسان معنوی، بهره مندی
رفتار انسان معنوی، به دور از محدودیت‌هاى ساختگى و من‌درآوردى برای خودش است و خود را از نعمت‌هاى پاکیزه دنیا محروم نمى‌کند(مائده،۸۷/اعراف،۳۲)؛ در عین حال، هدف اصلى از زندگی را گم نمی کند و از نعمات دنیوى به سود سعادت اخروى بهره کافی می گیرد(قصص،۷۷). او می داند که در دنیای جدید، به دلیل فراوانی ابزارهای انتقال محتوا، زندگی تجملاتی رونق بیشتری گرفته و این موجب حسرت و آزار کسانی می شود که توان مالی کمتری دارند و حرص و مال اندوزی و تلاش برای دیده شدن بیشتر و فخرفروشی، هر دو انسان را از معنویت دور می سازد. او زندگی ساده بدون بازیگری و بدون نمایش و بدون توجه به برداشت دیگران را ترجیح می دهد و علاقه ای به سرک کشیدن و فکر کردن به کارهای دیگران ندارد.
