در رفتارهاى انسان معنوی، خودتخریبى، خودآزارى، و خودکشى راه ندارد(نساء،۲۹)، چون باورهایش کمکش می کند تا جان و جسمش را به بهره برداری بیشتر از زندگی فعلی سوق دهد و قدر زندگی را می داند و سعی می کند از گذشته اش، بالاتر برود و به حرف دیگران کمتر توجه کند و برای رسیدن به هدفش از راه ها و کارهای مطمئن، بی خطر، کم ضرر و کم خطر استفاده می کند و می داند که خودش دلسوزتر و کارش، کارگشاتر برای خودش است و خود را وابسته به چیزهایی نمی کند که اگر از بین رفت، زندگی اش نابود شود و می داند موفقیت های زندگی با تمرین و توجه به دست می آید و هر کسی نمی تواند همزمان به همه قدرت و شهرت و ثروت و... برسد.