تفاوت اساسي و جوهري با ديدگاه مادّيون و ملحدان دارد، رهبري نزد مادّيون در محدوده اداره شئون زندگي مادي بشر خلاصه مي‌شود، ولي در اسلام، رهبري در عرصه‌هاي مختلف مؤثر است كه به برخي از آن‌ها اشاره مي‌كنيم: ۱ - عمل براي دنيا: با قطع نظر از بهشت و دوزخ و عوالم ديگر، بشر در اين دنيا نياز به رهبري دارد تا امورش را نظام مند كند، اين همان موردي است كه مادّيون رهبري را در آن محصور كرده اند و اسلام نيز اگر به آن نظر و توجه دارد، با نگاهي استقلالي نيست، بلكه از آن جهت كه دنيا پل و معبر و مزرعه اي است براي آخرت، دنيا را نگريسته و براي آن برنامه ريزي مي‌كند، اهميت اسلام به اداره شئون دنيوي بشر را مي‌توان از دو زاويه نگريست: الف) گسترش عدل و رفع ظلم: خداوند متعال مي‌فرمايد: { وَإِذا حَكَمْتُمْ بَينَ النّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ؛ (۱) «و چون ميان مردم حكم كنيد به عدالت داوري كنيد. » ب) بهره مندي دنيوي: خداوند متعال مي‌فرمايد: { قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَالطَّيباتِ مِنَ الرِّزْقِ ؛ (۲) «بگو چه كسي زينت‌هاي خدا را كه براي بندگانش آفريد حرام كرده و از صرف روزي حلال و پاكيزه منع كرده است. » پی نوشت: ۱) سوره نساء، آيه ۵۸. ۲) سوره اعراف، آيه ۳۲. ادامه مطلب در پست بعدی....
