روح بزرگ
روح که بزرگ شد، تن به زحمت می‌افتد. با روح کوچک می‌توان تنی آسود.
روح کوچک خود را فدای خواهش‌های تن می‌کند؛ آنقدر که از روح پاک خدا دادیش چیزی نمی‌ماند. فقط تن می‌ماند و خواهش‌هایش.
اما روح بزرگ هدف دارد و در راه آن تن را تحت امر خود می‌گیرد. آنقدر که برای هدف‌هایش جانفشانی می‌کند.
هدف مقدس، روح را کبریایی می‌کند. فکر می‌کنم فدا شدن تن، برای پروازش، زیباترین حماسه خدا‌پسندانه باشد.
روح خداپسندتان به بزرگی عرش الهی!
#روح_بزرگ
#هدف
#حماسه
پ ن: برگرفته از حماسه حسینی شهید مطهری
