امام علی (ع) می فرمایند"للمرأة مابين حملها الي وضعها الي فطامها من الاجر كالمرابط في سبيل الله فأن هلكت فيما بين ذلك كان لها مثل منزلة الشهيد"(١)
ترجمه:زنان از هنگام بارداری تا زمانی که وضع حمل می کنند وتا لحظه ای که کودک خود را از شیر می گیرند,همانند مجاهدان در راه خدا پاداش دارند واگر در این لحظه مرگ انها فرا رسد,اجر ومنزلتی همچون منزلت شهید دارند.
حدیث بارداری و شیردهی رابرای زنان در حکم محاهدت معرفی کرده است ومرگ دراین حالت را برای زنان شهادت و به منزله ی شهید قلمداد کرده است وچه عبادتی بالاتر از مجاهدت در راه خدا و چه مقامی بالاتر از شهادت.حدیث به وضوح دلالت بر اهمیت فرزند اوری می کند.یکی از توجیحاتی که غرب برای اعمال سیاست کاهش جمعیت اعلام کرد,افزایش مرگ ومیر در دوران بارداری ووضع حمل بود که در مقابل نگاه دین,نگاهی با ارزش و تضمین کننده ی سعادت زنان است.
پی نوشت چهل حدیث درباره فرزند اوری وجمعیت,صالح قاسمی,حدیث٢٩
(١)من لا یحضره الفقیه,شیخ صدوق,ج٣،ص۵۶١
