گاهی معنای برخی عناوین زیبا، اشتباه شکل می گیرد و مردم تصوری نادرست از عناوین مقدس، پیدا می کنند. یکی از این عناوین، زهد و زاهد است.
براستی زهد چیست؟ زاهد کیست؟ آیا زهد، نداشتن مال و ثروت و یا استفاده نکردن ازآنهاست؟ آیا کسی که لباس مندرسِ وصله زده می پوشد یا آنکه موهای سرش را ژولیده نگه می دارد، زاهد است؟ یا آنکه از مال دنیا بهره ای ندارد زاهد است؟ و در مقابل، آیا کسی که ثروتمند است، نمی تواند زاهد باشد؟ ...
امیر المومنین (علیه السلام) در فرمایشی زیبا و حکیمانه که برگرفته از آیات الهی است، زاهد را تعریف می فرمایند:
«الزُّهدُ كُلُّهُ في كَلِمَتَينِ مِنَ القُرآنِ ، قالَ اللّه ُ تعالى : «لِكَيْلا تَأْسَوا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ» فَمَن لم يَأسَ عَلَى الماضِي و لم يَفرَحْ بالاْتي فهُو الزاهِدُ.»[1]
امام على (عليه السلام) : همه ی زهد در دو جمله قرآن آمده است؛ خداوند متعال فرموده : «تا بر آنچه از دستتان مى رود، اندوهگين نشويد و بر آنچه به دستتان مى آيد، شادمانى نكنيد». بنا بر اين، كسى كه بر گذشته اندوه نخورد و براى آنچه به دستش مى رسد شاد نشود، زاهد است.
[1] - ميزان الحكمه، محمد محمدی ری شهری، ج5، ص 55.
