چرا برای زیارت امام حسین (ع)، ثواب های مختلفی ذکر شده است؟
آنچه مسلم است، زیارت کربلا، همیشه آزاد نبوده، بلکه همراه با گرفتاریها و محدودیتهایی بوده است که موجب دشواری زیارت میشده است. ولی ائمه، برای همین شرایط هم تکلیف را ساقط ندانسته و به زیارت امام حسین (ع) دستور میدادند.
معاویه بن وهب میگوید: وارد منزل حضرت صادق (ع) شدم. در نمازخانه منزلش، به نماز ایستاده بود، صبر کردم تا نمازش تمام شد. دیدم پس از نماز، دست به دعا برداشت و برای زائران قبر حسین بن علی دعا کرد، آنان که با انفاق مال و تلاش بدنی به زیارت میروند، برای پیوند با ائمه و شاد کردن رسول خدا و پاسخگویی به فرمان امامان و خشمگین ساختن دشمنان و راضی کردن خداوند؛ و چنین دعا کرد:
«خدایا، از آنان راضی باش و خود و خانوادهشان را، شب و روز نگهدار و همراهیشان کن و از شر هر جبار سرکشی و ستمگر و از گزند شیاطین نهان و آشکار در امانشان بدار و نیازهایشان را برآور...خدایا به آنان، به خاطر این که از وطن، دور ماندند و ما را بر فرزندان و بستگان خود برگزیدند، بهترین پاداشها را عطا کن. خدایا! دشمنان ما، این زائران را به خاطر سفر، ملامت کردند ولی این سرزنشها، هرگز پیروان ما را از این زیارت، مانع نگشت. آمدند تا با مخالفان ما مخالفت کرده باشند! خدایا! آن چهرهها را که آفتاب در این راه تغییر داد، رحمت کن، آن صورتهایی را که بر تربت حسین، قرار گرفت، مورد لطف قرار بده، آن چشمهایی را که در راه ما اشک ریخت، آن دلهایی که برای ما و تشنگی ما سوخت، آن نالههایی که برای ما سر داده شد، رحمت کن؛ خدایا! من آن بدنها و جانها را تا قیامت تا هنگام ورود به کوثر در آن روز تشنگی بزرگ، به تو امانت میسپارم...»
امام، همچنان دعا میخواند و سجده میکرد.
پس از فراغت از نماز گفتم: «این دعاهایی را که از شما شنیدم، اگر در حق کسی بود که خدا را نمیشناخت، میپنداشتم که هرگز به آتش دوزخ نخواهد سوخت به خدا قسم، با این دعاهای شما، آرزو کردم که ای کاش به حج نرفته بودم و حسین را زیارت میکردم.»
امام فرمود: «تو به او بسیار نزدیکی. پس چه چیز مانع از آن میشود که به زیارتش بروی؟ ای معاویه بن وهب! مبادا که این کار را ترک کنی!»
گفتم: «نمیپنداشتم که کار، به این ارزش و عظمت میرسد.»[1]
[1] کاملالزیارات، ص 116/ وسائل الشعیه، ج 10 ص 320.
#ماه صفر
#زیارت امام حسین(ع)
#اربعین
#کربلا
#زائر
#ثواب
https://t.me/asma_ul_hosna/498