شاید زندگی آن جشنی نباشد که آرزویش را داشتی اما حالا که به آن دعوت شدی تا میتوانی زیبایش کن.
هراز چند گاهی یهویی بی مقدمه از همسرتان؛فرزندتان یا دوستانتان یا هر کسی که به نوعی با شما گره خورد و با او ارتباط نزدیک و صمیمی دارید؛ با آرامش و طمأنینه بپرسید:
« احساس خوشبختی میکنید؟
کلا روبراهی؟ »
بعد از آن دیگر ادامه ندهید و منتظر بمانید که او حرفهایش را بزند.
بگذارید رسوبات تَه گرفته و افکار مخفی اش را بیرون بریزد و سبک شود.
سبکبالی هم حال او را خوب میکند و هم آیینه ای می شود برای نشان دادن چیزهایی که از آن غافلید.
به دیگران انرژی مثبت بدهید، انگیزه و امید را در کنار یکدیگر تقویت کنید.
حتی این سوال را از خود بپرسید:
« آیا احساس خوشبختی میکنید؟ »
اگر ندای درونتان به نشان تایید و مثبت بلند شد، دو دستتان را بالا کنید و بگویید خدایا صد هزار مرتبه شکرت.
یا اگر پاسخ منفی و شل و شک بر انگیز بود؛ دنبال علت آن باشید.
نگذارید در چرخ دنده های زندگی روزمره هدف از چرخیدن را گم کنید.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن : عشقم را جدی میگیرم ممکن است هیچ وقت دیگر اتفاق نیفتد؛ چه اولین روز باشد؛ چه ده سال از زندگی مشترکمان گذشته باشد؛ پر شور و زیبا زندگی میکنیم.
