بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسین علیه السلام و عزاداری از نگاه توماس ماساریک
بسیاری از مورخین مابه كم و كیف این رسم و ازدیاد عزاداری واقف نبوده، جاهلانه سخن می گویند و وضع عزاداری پیروان امام حسین علیه السلام را مجنونانه می پندارند و ابداً بدین نكته پی نبرده اند كه این مسئله در اسلام چه تحولاتی را به وجود آورده و جنبش و نهضت مذهبی كه از تعزیه داری در این قوم پیدا شده در هیچ یك از اقوام و ملل دیگر عالم پیدا نشده است، با یك نظر دقیق در ترقیات دویست ساله پیروان حضرت علی علیه السلام در هندوستان كه عزاداری را شعار خود نموده اند تصدیق خواهیم كرد كه بزرگترین عالم اصلی مزیت را آنها پیروی می كنند.
دویست سال پیش پیروان علی و امام حسین علیها السلام در سرتاسر هندوستان در اقلیت بودند و همین حال را درممالك دیگر داشتند. امروزه در ممالك مترقی و ثروتمند مسیحی اگر بخواهند چنین ماتم و عزاداری را به پا نمایند با صرف میلیونها دلار باز هم به تأسیس چنین مجامع و مجالس عزاداری موفق نخواهند شد. گرچه كشیشان ما هم از ذكر مصائب حضرت مسیح ، مردم را متأثر می سازند، ولی آن شور و هیجانی كه در پیروان امام حسین علیه السلام یافت می شود، در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد كه مصائب مسیح در برابر مصائب امام حسین علیه السلام مانند پركاهی است در مقابل یك كوه عظیم پیكر.
قیام امام حسین و یارانش، ص 20
