هر کسی در دنیا سرمایه ای دارد که نسبت به آن اهتمام و توجه دارد و با پرورش آن سعی میکند ؛ آینده خود را بسازد و به هدف های مورد نظرش برسد ، بعضی سرمایه مالی دارند و برخی علم ، سرمایه آنهاست ولی در این میان ، برخی نیز سرمایه خاصی دارند که جالب توجه است، در کلمات امیرالمومنین علیه السلام اینگونه آمده است : «آرزوها ؛ سرمایه ی انسان های احمق هستند » [1]یعنی انسان های احمق به آرزوهای خود وابسته اند و از طریق آن ؛آینده و اهداف خود را میسازند ، براستی بعضی افراد به قدری به آرزوها و خیال پردازی های خود وابسته شده اند و آنها را پرورش میدهند گویا سرمایه و تنها دارایی آنها همین بلند پروازی هاست، البته ناگفته نماند برنامه ریزی برای آینده و داشتن آرزو در حد معقول ؛ نیروی محرکه انسان برای تلاش و ادامه حیات است چنانچه پیمبر اکرم به این مسئله اشاره کرده اند «آرزو، براى امت من رحمت است. و اگر آرزو نبود، هیچ مادرى فرزند خود را شیر نمىداد و هیچ باغبانى درختى بر نمىنشاند.»[2]اما چیزی که مذموم است اولا زیاد بودن آرزوهاست و ثانیا آرزوهای دور و دراز نامعقولیست که فرد را در تخیلات خود غرق میکند، در واقع این دو مسئله آفت فکر و زندگی شخص است زیرا اولین کاری که میکند این است که نیروی محرک ذهن شخص را مشغول کرده و اجازه ورود افکار صحیح و مثبت را به ذهن نمیدهد و مشکل بعدی که ایجاد میکند ؛ تاثیر گذاری بر تحرک و نشاط شخص است ؛ به عبارت دیگر ، شخص به واسطه این بلند پروازیهای دچار افت پرواز در واقعیت میشود زیرا خودش نیز میداند رسیدن به این آرزوها به آسانی نیست و همین مسئله او را نا امید و افسرده کرده و نشاط و تحرک او را در زندگی کم میکند، لذا لازم است انسان در افکار خود یک محاسبه کند و ببیند چه مقدار سرمایه کاذب فراهم کرده و چه مقدار آرزو و هدف عاقلانه دارد و سرمایه هایی که شایسته او نیست را برای اهل آن رها کند، خداوند متعال سرمایه عاقل ها را به ما ارزانی دارد صلوات برای مطالعه بیشتر راجع به عوارض بلند پروازی میتوانید به لینک زیر مراجعه کنید http://www.hawzah.net/fa/Article/View/6708/ [1] نهج البلاغه نامه 31 [2] بحار الأنوار: ج77/ص 173/ برگرفته شده از وبلاگ وادی مقدس