شرح حدیث: هر که بذر نیکی بیفشاند، ثمره اش محبوبیت است. هر که به دیگران احسان کند، مالک دلها و محبوب خلایق می شود. سخاوت، صفتی پسندیده است و خداوند، انسانهای سخاوتمند را دوست دارد. از این رو، هر که در دنیا بخشنده و کریم باشد، سروری پیدا می کند و عزیز می گردد. اما عزّت آخرت و سروری و سیادت در قیامت، بسیار مهمتر و ارزشمندتر است. ملاک برتری در قیامت، تقواست. تقوا آن است که انسان پرواپیشه، پارسا، عامل به وظیفه، گریزان از معصیت، مخالف هوای نفس، خود ساخته و خویشتندار باشد. تقوا در انسان، نقش ترمز در ماشین را دارد که از تصادف و سقوط به درّه و هلاکت، نگه می دارد. فرجام نیک، از آنِ متقین است. این نکته را قرآن با تعبیر «والعاقبة للمتّقین» بیان کرده است. (هود (۱۱)، آیه ی ۴۹ و قصص (۲۸)، آیه ی ۸۳.) شبیه کلام امام سجاد علیه السّلام از حضرت رسول هم نقل شده است، و آن این که:«شرف الدّنیا الغِنی، و شرفُ الآخرة التّقوی» (میزان الحکمه، حدیث ۵۶۵۰.)شرافت و ارجمندی در دنیا با ثروت است ولی شرف آخرت در سایه ی تقواست. در آخرت، بیش از دنیا نیازمند سیادت و آقایی هستیم. در دنیا بسیاری به حق یا ناحق، موقعیت و شهرت و محبوبیت پیدا می کنند. امّا در آخرت، ملاک برتری و شرافت، فقط و فقط تقوا و عمل صالح و بندگی خداوند است. در دنیا متّقی باشیم، تا در آخرت عزیز گردیم. متن حدیث نوشته: امام سجاد (علیه السّلام) فرمودند: سادَةُ النّاسِ فِی الدُّنیا اَلأسخِیاءُ، وَ سادَةُ النّاسِ فِی الآخِرَةِ اَلأتقِیاءُ؛ سروران مردم در دنیا سخاوتمندانند، و سروران مردم در آخرت، پرهیزگاران. منبع حدیث: حیاة الامام زین العابدین، ص ۳۷۲ برای مطالعه بیشتر دراین مورد به کتاب حکمت های سجادی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام سجاد علیه السّلام)مراجعه کنید.