شیخ طوسی-رحمة الله علیه- در کتاب امالی خود از منصور بن برزج روایت کرده که گفت:
به حضرت صادق-علیه السلام- گفتم: ای مولای من! از شما بسیار ذکر سلمان فارسی می شنوم، سبب آن چیست؟
آن حضرت در جواب فرمودند:
«مگو سلمان فارسی، بگو سلمان محمدی و بدان که باعث بر کثرت یادکردن من از او، سه فضیلت عظیم است که به آن آراسته بود:
اول: اختیار نمودن او هوای امیر المؤمنین-علیه السلام- را بر هوای نفس خود؛
دیگری: دوست داشتن او فقرا را و اختیار او ایشان را بر اغنیاء و صاحبان ثروت و مال؛
دیگری: محبت او به علم و علماء.»
حضرت در ادامه این حدیث در فضیلت جناب سلمان محمدی، می فرمایند:
«إنّ سلمان، کان عبدا صالحا حنیفا مسلما و ما کان من المشرکین.(۱)
همانا سلمان، عبد صالح و یکتا پرست و در برابر خداوند تسلیم بود و از مشرکین نبود.
منابع:
۱٫ أمالی، ص ۱۳۳٫