کمک مهدی موعود (علیه السلام) به عنوان حجت حی خدا به شیعیان خودش، در روایت آن حضرت آمده است.[۱] با این حساب ممکن است برخی از شیفتگان و منتظران آن حضرت بگویند که چرا آن حضرت، ما را از شر کرونا نجات نمی دهد.
اولا؛ باید یک منتظر بداند که کرونا یک بلای طبیعی (وشاید بیولوژیک و آزمایشگاهی) است و همه چیز را نباید نعوذبالله به خدا و مهدی موعود(علیه السلام) ربط دهد.
ثانیا؛ وجود بلا و سختی در زندگی باعث پیشرفت هایی هم می شود (مثل اکتشافات دارویی و امثال آن).
ثالثا؛ بر طبق آموزه های اسلامی، ایمان مسلمان در بلا و سختی آزموده می شود. امام کاظم (علیه السلام) می فرماید: «أَلْمُؤْمِنُ مِثْلُ کَفَّتَی الْمیزانِ کُلَّما زیدَ فی إِیمانِهِ زیدَ فی بَلائِه؛ مؤمن همانند دو کفّه ترازوست، هر گاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش افزوده گردد.»[۲]
توضیح این که؛ اگر ما دین و مسلمانی را یک دوست فرض کنیم[۳] آن گاه خواهییم دانست همان طوری که دو دوست در شادی ها، در کنار هم هسستند؛ در سختی ها نیز باید در کنار هم باشند. به عبارت بهتر، یک منتظر امام مهدی (علیه السلام) نباید فقط مواقعی که وضع روحی و جسمی و مالی خوبی دارد؛ خدا را شکر کند و به یاد حضرت باشد. باید در موقع سختی ها و نداری ها و بیماری ها (کرونا) نیز به یاد حضرت باشد و از ایمان او به واسطه گرفتاری، چیزی کم نشود. چنان که امام سجاد(علیه السلام) در صحیفه سجادیه از خداوند می خواهد که؛ به خاطر غمگینی و حزن بلا، از واجبات و مستحبات بازداشته نشود.[۴]
با آرزوی بهبودی کامل برای مبتلایان به کرونا و بیماران دیگر، و آرزوی مغفرت برای درگذشتگان از درگاه خدای بزرگ.
پی نوشت
۱ـــ «ما در رسیدگى و سرپرستى شما کوتاهى و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده ایم که اگر جز این بود، دشوارى ها و مصیبت ها بر شما فرود مى آمد و دشمنان، شما را ریشه کن مى نمودند.» احتجاج، ج۲، ص۳۲۳
۲ــ تحف العقول، ص۴۰۸
۳ــ امالی مفید، ص۲۸۳
۴ــ دعای هفتم صیحفه سجادیه با ترجمه انصاریان ص۴۱
