علت و علاج سوء ظن نسبت به علماء چیست؟
سوء ظن به این معناست که در مورد کسی گمان بد کنی و چیزی که خلاف واقع هست را در قالب تهمتی در درون و باطن و قلب و فکر خود داشته باشی...
سوء ظن بلای بسیار بد و بلکه قاتل خاموش اعتقادات و باورهاست...
از سوء ظن طور جدی در قرآن تحذیر شده است.
" اى كسانى كه ايمان آوردهايد! از بسيارى از گمانها بپرهيزيد، چرا كه بعضى از گمانها گناه است"!
(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ).
حجرات12
در آيه 12 سوره نور مىفرمايد:
لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْراً:
" چرا هنگامى كه آن نسبت ناروا را شنيديد مردان و زنان با ايمان نسبت به خود (و كسى كه همچون خود آنها بود) گمان خير نبردند"؟!
متاسفانه فضای مجازی ،محل جولان سوء ظن و سمپاشی ها شده است.
می بینیم که نسبت به علماء و روحانیت به شدت تبلیغ سوء شده و به تدریج روحیه سوء ظن به آنها را در آحاد مخاطبین خود تزریق می کنند.
البته مامنکر وجود عالم فاسق نیستیم که عالم را فاسد می کند.
همانطور که در بین همه اقشار و اصناف و مردم چنین هست و همه خوب یا همه بد نیستند.
اینکه گفته شود همه روحانیت فاسد و مفسدند یا همه مقدس هستند؛البته حرف درستی نیست.
لیکن تزریق این اندیشه و باور که هر ملبس به لباس روحانیت را ببینی؛پولدار و متمول و بی درد و ....هست کاملا اشتباه است و اگر کسی کمترین ارتباطی با روحانی محله خود و روحانی روضه خانگی و مسجد و مجلس ترحیم ش بگیرد؛متوجه این حقیقت می شود که چنان و چنین که شایع شده نیست.
به این روایت ناب توجه فرمایید:
صُحْبَةُ الْأَشْرَارِ تُورِثُ سُوءَ الظَّنِ بِالْأَخْيَارِ.
مجموعة ورام ؛ ج2 ؛ ص240
همراهی با افراد شرور مایه سوء ظن به خوبان را فراهم می سازد.
لذا مراقب دوستان بد و محیط های حقیقی و مجازی که در آنها فعالیت می کنیم باشیم.