در سالهای نه چندان دور در جنگ تحمیلی صدام بعث علیه ایران، دلاور مردانی بودند که سختی و فشار جنگ و باران گلوله و خمپاره در جبهه، آنها را از یاد خدا و توسل به معصومین، و عزاداری بر سرور و سالار شهیدان باز نداشت. شهدای مدافع حرم نیز همین گونه یودند. این سیره حسینی شهدایی ، باید برای ما درس آموز باشد.
قرآن در مورد کسانی که کار و تجارت، آنها را از یاد خدا باز نمی دارد، می فرماید: «رِجَالٌ لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَهٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاهِ وَإِیتَاءِ الزَّکَاهِ ۙ یَخَافُونَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ؛ پاکمردانی که هیچ کسب و تجارت آنان را از یاد خدا و به پا داشتن نماز و دادن زکات غافل نگرداند و از روزی که دل و دیده‌ها در آن روز حیران و مضطرب است ترسان و هراسانند. »[۱]
اگر کسی کوچکترین تاملی در حال و هوای جبهه ها داشته باشد، یکی از مصادیق این آیه را جبهه های جنگ ایران علیه صدام می داند. آنجا که اخلاص بود و معنویت و توسل و نماز و عزاداری بر سیدالشهداء(علیه السلام).
شهدای گرانقدری در زمان جنگ بودند که ارادت ویژه ای به سالار شهیدان داشتند و عنایات بزرگی از آن حضرت، شامل حالشان شد.[۲] شهدایی عزیزی هم بودند که دوست داشتند همچون آقا ابا عبدالله (علیه السلام) بی سر وارد محشر شوند.مثل شهید همت[۳] و یا شهدای مدافع حرم .[۴]
بی شک توسلاات و عزاداری های رزمندگان اسلام و شهدای مدافع حرم، کارساز بوده است . وگرنه ما با آن همه کمی نیرو، در مقابل دژخیمان بعثی با پشتیبانی جهانی که داشتند، کمترین یخت را از نظر کارشناسان نظامی داشتیم.
سخن آخر؛ رزمندگان اسلام در دفاع مقدس، کسانی بودند که جنگ و تمرین نظامی و اموری مانند آن، آنها را از یاد خدا و توسل و عزاداری بر سیدالشهداء (علیه السلام) باز نداشت. شهئای مدافع حرم نیز همین گونه بودند. آن توسلات و عزاداری ها، نیروی معنوی به آن دلاوران داد که شرق و غرب و تکفیر را سر جای خود بنشانند. بدون شک سیره حسینی شهدایی می تواند برای تک تک ما درس باشد.
پی نوشت ها
۱— سوره نور، آیه۳۷٫
۲- نمونه چند شهیدی که مورد عنایت ویژه سیدالشهداء قرار گرفتند
۳- شهید محمد ابراهیم همت
۴– شهیدی که دوست داشت گلویش مثل امام حسین(ع) بریده باشد
