در اينجا، به 4 معيار و شاخص براي شناخت نامزد اصلح رياستجمهوری اشاره میکنیم:
1. هرگز در فرهنگ ديني ما دنبال كردن سياست ماكياولي و اينكه هدف وسيله را توجيه ميكند، روا نيست. از اينرو، نامزدهايي كه براي رسيدن به قدرت از هر وسيلهاي استفاده ميكنند، و به سياهنمايي پرداخته، و از نمادهاي ديني و ملي و جوانان استفاده ابزاري ميكنند، و... طبعا نامزدهاي شايستهاي نخواهند بود.
2. امسال سال «تولید؛ پشتیبانیها مانعزداییها» است. فردی که توجه به افزایش تولیدملی نداشته باشد و برنامهی جامع و کاربردی در مورد آن ارائه ندهد به دليل عدم اجراي مسئوليت و تعهدات اجتماعي خويش و تضيع اموال عمومي و عدم استفاده درست و بهينه از امكانات موجود، بر پيكر جامعه ضربه ميزند. بنابراين کسی که به این مقوله اهمیتی ندهد، نميتواند فردي صالح باشد.
3. از ديگر معيارها و شاخصهاي انتخاب اصلح، توجه به عملكرد گذشته افراد، توجه به وضعيت فعلي افراد، پايبندي عملي به اصول و ارزشهاي ديني، نظام اسلامي و ولايتفقيه، جسارت و دشمنستيزي، برنامههاي عملي روشن و شفاف، ارائه شعارهاي عملي و عملياتي و... ميتواند معيار خوبي براي تشخيص نامزدهاي اصلح باشد.
4. با عنايت به آموزههاي ديني، سيره عملي و گفتاري معمار بزرگ انقلاب اسلامي و رهبر فرزانه انقلاب، افراد اصلح را ميتوان از ناحيه دوستان و دستاندركاران نامزدها، نوع شعارها و عملكرد آنان، شعار براي دلخوشي دشمن و يا عظمت اسلام و اعتلاي كلمه «الله»، صداقت و خود را وقف خدمت كردن، برنامه انتخاباتي آنان، عدم وامداري به احزاب و گروههاي افراطي، وامداري به مردم و مردمي بودن، مبارزه جدي و عملي با فقر، فساد و تبعيض و ... شناخت.
اما بر رئيسجمهور منتخب فرض است تا با دقت در نقاط قوت و ضعف نظام اسلامي، خود را وقف خدمت به مردم نموده، و هماهنگ با ساير قوا و با تلاش بيوقفه و خستگيناپذير در مبارزه با فقر و فساد و تبعيض جدي بوده و با پرداختن به مشكلات اساسي كشور، انتخاب كارگزاران شايسته، خدوم، كارآمد، متعهد و وامدار مردم، نهايت همّت و جدّيت را مصروف دارد و بدينسان از مردم هميشه در صحنه نظام اسلامي قدرشناسي نمايد.