حدود دوماه است مردم به خاطر کرونا در خانه ها قرنطینه هستند، طبیعی است انسان در این شرایط خسته می شود، کافی است خسته که شدید، یک لحظه خودتان را جای مریضان بیمارستان بگذارید که کلافه وخسته است و دوست دارد درکنارخانواده ودرخانه باشد. کافی است خودتان را جای پزشک بگذارید که ترس آن را دارد که او هم به مرض دچار شود ،کافی است خودتان را جای پرستار بگذارید که مدتی است خانه نرفته از ترس این که عزیزانش مبتلا شوند . اگر این طور فکر کنی قدر خانه و خانواده را می فهمی وخدا را شکر می کنی.