شرط انحصاری خوب بودن
خورشید شرط انحصاری روز است. آنجا که خورشید نتابد شب بودن سرنوشتی محتوم و تاریکی مطلق حتم و ضرور است. بدون خورشید و تابش حیات‌بخش او باید با روشنایی روز خداحافظی کرد.
آدم‌های خوب مثل روز روشن و انسان‌های بد مثل شب تاریک‌اند اما خورشیدی که وجود آن‌ها را مثل روز روشن می‌کند چیست؟ شرط انحصاری خوب بودن کدام است؟ آن چیست که بدون آن باید فاتحه روشنایی خوب بودن را بخوانیم و در تاریکی بدی و ناپاکی بیتوته کنیم؟ در نگاه قرآن کریم «انفاق ازآنچه دوست داریم» شرط انحصاری خوب بودن است (آل‌عمران: 92).
روزهای کرونایی بستر خوبی فراهم‌شده است تا خورشید انفاق را به سرزمین وجود خود دعوت کنیم. با دستگیری ما از نیازمندان و بخشش به آن‌ها ازآنچه دوست داریم، راهی به‌سوی خوب شدن برای ما باز می‌شود.
