ای کسانی که ایمان اورده اید !بخشش های خود را با منت وازار ،با طل نسازید همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به دیگران،انفاق میکند وبخدا وروز رستاخیز ایمان نمی آورد (کار او)همچون قطعه سنگی است که بران (قشر نازکی از) خاک باشد(وبذر هایی درآن افشانده شود)ورگبار باران بر آن برسد (وهمه ی خاک ها وبذر هارا بشوید )وآن را صاف (وخالی از خاک وبذر)رها کند آن ها از کاری که انجام داده اند چیزی بدست نمی اورند وخداوند جمعیت کافران را هدایت نمیکند .[1]
مرد نیکو کاری در حال نشاط وخوشحالی خدمت حضرت امام محمد جواد رسید.حضرت فرمود:چه خبر شده که چنین خوشحالی ؟عرض کرد:ای فرزند رسول خدا!از پدر شما شنیدم که می فرمود :"بهترین روز شادی انسان روزی است که خداوند توفیق انجام کار های نیک را به او عنایت فرماید واو را در حل مشکلات برادران دینی اش موفق بدارد".امروز نیاز مندانی از جاهای مختلف به من مراجعه کردند وبه خواست خدا نیاز ده نفر را برطرف نمودم بدین جهت است که چنین سرور وشادی به من دست داده است.امام جواد فرمودند:به جانم سوگند!شایسته است چنین شاد وخوشحال باشی به شرط اینکه اعمال خویش را(با اذیت ومنت)ضایع نکرده ودر اینده نیز باطل نکنی.سپس امام ایه ی فوق را تلاوت فرمودند.[2]
[1] سوره بقره،آیه ی 264
[2] بحارالانوار،ج68،ص159
