ابتداى اين واقعه از آنجا شروع شد كه بعد از بيعت مردم با امير المؤمنين عليه السّلام، طلحه و زبير به بهانه عمره از مدينه خارج شدند و به عايشه پيوستند، عبداللَّه بن عامر كه قبلاً عامل عثمان در بصره بود و از طرف امير المؤمنين عليه السّلام عزل شده بود، به مكه آمد و شترى كه دويست دينار خريده بود براى عايشه آورد و به طرف بصره حركت كردند تا به اين شهر رسيدند. پس از ورود، به خانه عثمان بن حنيف عامل امير المؤمنين عليه السّلام ريختند و او را اسير كردند و بسيار كتك زدند، امير المؤمنين عليه السّلام براى مقابله با آنها به طرف بصره حركت فرمودند در اين جمگ همراه امير المؤمنين عليه السّلام، امام حسن و امام حسين عليهماالسّلام و همچنين محمّد حنفيه و عبداللَّه بن جعفر و اولاد عقيل و عده اى از جوانان بنى هاشم همراه با عمار و ابوايوب انصارى و عده اى از مهاجر و انصار بودند. ۸۰ نفر از اصحاب بدر، ۲۵۰ نفر از كسانى كه با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در بيعت شجره شركت كرده بودند و ۱۵۰۰ نفر از ساير اصحاب پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله شركت كردند. (بحار الانوار: ج ۳۲، ص ۱۸۳)
