قطعا هر پدری فرزند خود را بهتر از هر کسی میشناسد.
رضاشاه چندین بار به طور غیر مستقیم به عدم لیاقت و توانایی محمدرضا اشاره کرده است.
یکبار وقتی با محمد رضا در کلاردشت بوده به محمدرضا به او گفته:«میل دارم دستگاه های دولتی کشور را طوری اصلاح کنم که اگر روزی چشم از جهان پوشیدم امور مملکت بدون نظارت مستقیم مقامات بالا جریان خود را طی کند.»
باری دیگر وقتی رضاشاه از ایران تبعید شد به اشرف خواهر دوقلوی محمد رضا میگوید« سریع به ایران بازگرد و به برادرت کمک کن»
و وقتی در تبعید برای محمدرضا نوار ضبط میکند و میفرستد به او تاکید میکند که از هیچ چیز نترسد.
تمام این قرائن دلالت بر بی لیاقتی و عدم اعتماد به نفس محمد رضاست.
محمد رضا سعی کرد با نقاب لاف مردانگی، تحرک و تخوت شخصیت ضعیف و واقعی خودش را بپوشاند و این رفتارها از او مردی با تناقضات شخصی شدید ساخته بود که به هیچ وجه شایستگی حکومت را نداشته.
