گاهی در شهادت دادن فردی که به نفع یا ضرر آن شهادت می دهیم آه در بساط ندارد و نمی‌تواند منافع مالی به ما برساند در اینجا شهادت عادلانه کار چندان مشکلی نیست و انسان قاعدتاً شهادت دروغ نمی‌دهد اما اگر طرف شهادت ما فردی سرمایه‌دار بود که می‌توانست با یک چک سفید امضا زندگی ما را زیرورو کند آنگاه شهادت به‌حق دادن و مراعات نمودن عدالت کار بسیار مشکلی می‌شود. خوش به حال کسانی که در چنین موقعیتی به‌جای اینکه توانمندی و ثروت شخص یا فقر و ناداری خود را ببینند قدرت و احاطه خداوند متعال را می ببیند و تنها برای رضای الهی و عمل به عدالت شهادتی عادلانه می‌دهند و امور خود را به خدای متعال واگذار می‌کنند.[1]
[1] «اى کسانی که ایمان آورده اید! [همواره در همه امور زندگى] قيام كننده به عدل، و شهادت دهنده براى خدا باشيد... . اگر [يكى از دو طرف نزاع] توانگر يا فقير باشد [با لحاظ كردن وضع آنان، بر خلاف خدا گواهى ندهيد زيرا] خدا به حمايت از آنان و رعايت حالشان سزوارتر است» سوره نساء، آیه 135.
