بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ ۚ وَمَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ
و به راستى، لقمان را حكمت داديم كه: خدا را سپاس بگزار و هر كه سپاس بگزارد، تنها براى خود سپاس مىگزارد؛ و هر كس كفران كند، در حقيقت، خدا بىنياز ستوده است.
سوره لقمان ،آیه ۱۲
شكر نعمتهاى خداوند، به سود خود انسان است، شکرگزاری هم همانند همه نعمات خداوند از رحمت و لطف خداست، پروردگار مهربان دوست دارد که بنده اش شکرگزاری کند و او بیشتر ببخشد، خداوند بدنبال بهانه است تا بر نعمت همگان بیفزاید، و هرکس شاکر باشد نعمتش افزون و هرکس کفر کند نعمتش را از دست خواهد داد.