شک بعد از ایمان
مَنْ شَكَّ أَوْ ظَنَ وَ أَقَامَ عَلَى أَحَدِهِمَا أَحْبَطَ اللَّهُ عَمَلَه
کسی که در شک و یا گمان باشد نسبت به اعتقاداتش
و بر آن ها باقی بماند، خداوند اعمالش را باطل می کند
کافی ج 2 ص 400
نکات توضیحی :
گاهی شک نسبت به دین و اعتقادات دینی، قبل از ایمان آوردن است که آن طبیعی است، و لکن گاهی شک و تردید بعد از ایمان است که این شک نهی شده است و این حدیث شریف می فرماید، هر کس بعد از ایمان شک نمایدو در شک خود بماند، اعمال عبادی او باطل خواهد شد.
کسی از امام ع سوال می کند که چگونه حضرت ابراهیم ع از خداوند خواست که نشان داده شود چونه مردگان زنده می شوند/
رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى/بقره260/ من نیز می خواهم برای من ثابت شود. امام ع در پاسخ فرمود : حضرت ابراهیم می خواست ایمانش را قوی کند، ام تو در شک هستی و هیچ خیری در شاک نیست، بدان که شک قبل از ایمان جائز است و بعد از ایمان جائز نیست. و فرمود این که خداوند در قرآن می فرماید /وَ ما وَجَدْنا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَكْثَرَهُمْ لَفاسِقِين/اعراف101/یعنی اکثر افراد بر ایمان خود نمی مانند و اکثر آن ها فاسق هستند/ این آیه در رابطه با شک کنندگان است./کافی2/400/
فرمود کسی که به فطرت مسلمان به دنیا بیاد و سپس شک کند در اعتقاداتش، خیری در او نخواهد بود/کافی2/400/
بنابراین شخصی که ایمان آورده، اگر در اعتقادات خویش شک کند، این شک نهی شده است، البته این خوب است که انسان ایمان خود را کامل کند، مثلا کسی که به اسلام اعتقاد دارد و لکن به ولایت ائمه اطهار اعتقاد ندارد، در این صورت باید با مطالعه و تحقیق ایمان خود را کامل نماید و این متفات است با کسی که به معاد و خداوند و توحید، شک داشته باشد.
