شیطان شناسی
يكي از اين دو كار را شيطان هميشه در پيش دارد؛
اول؛سعی می کند یا اصل مطلب را از ذهن مي‌برد، انسان مي‌شود غافل يا ناسي. در حال غفلت يا در حال نسيان آن موضوع در ذهنش نيست تا دربارهٴ سود و زيان او بينديشد
دوم؛ اگر نتوانست انسان را غافل كند يا ناسي كند و اصل مطلب را از ذهن ببرد ، آن مطلب در عين حال كه به زيان انسان است شيطان او را به سود انسان معرفي مي‌كند اين همان تسويل است.
آن صورتي كه در ذهنشان است براي اين‌ها زيبا جلوه داده شد. ٭«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ»٭ از اين قبيل است ٭ یا «زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ»٭
نتیجه؛ تمام تلاشش اين است كه اول انسان را غافل كند او هيچ راهي بهتر از غفلت ندارد اگر غافل كرد ديگر نيازي نيست كه تلاش و كوشش كند بد را خوب نشان بدهد. سهو از شيطان است، غفلت از شيطان است و مانند آن. اگر چنان چه انسان را با سهو و غفلت نگرفت با جهل مركّب مي‌گيرد. پس اين غفلت آنچنان مهم است كه خداي سبحان وقتي عدّه‌اي را به عنوان بهائم ذكر مي‌كند پايانش ذكر مي‌كند كه ٭«أُولئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ»٭ چون انساني كه غافل است به هر سمتي حركت مي‌كند. اگر شيطان نتوانست صورت ذهنيّه را از ذهن ببرد نسيان را دامن‌گير انسان می كند نظير ٭«وَمَا أَنْسانِيهُ إِلَّا الشَّيْطَانُ»
