مرســـــــلون

سلام به همه مردم ایران زمین. سلام به قمی‌ها و تهرونی‌ها و گیلانی‌ها و در یک کلام سلام به همه کرونائی‌ها!! سلام به همه اون استان‌هایی که درگیر این ویروس بی‌شعورند. و سلام به همه اون استان‌هایی که هنوز درگیر نشدن و ایشالا هیچ وقت درگیر نمیشن. یه سلام هم می‌کنم به همه برو و بچه‌های کادرپزشکی. انصافا بودن تو بیمارستان کرونا مثل رانندگی با پراید تو جاده چالوسه. جفتش لذت بخشه.
چیه؟ چرا اینقدر اخم کردید؟ نکنه ترسیدید؟ بابا این کرونا رو گنده‌اش نکنید پر رو میشه. ما کسایی هستیم که دست مون رو بعد شستن با پشت پیژامه‌مون پاک می‌کنیم و با همون دست نون ترید میکنیم واسه آبگوشت. کرونا باید بترسه از ما نه ما از کرونا. البته حالا این آخری رو شوخی کردم. توصیه‌های بهداشتی رو جدی بگیرید و دست‌هاتون رو خوب بشویید ولی انصافا با پشت شلوار خشک نکنید. با جلوی شلوار خشک کنید!و البته مزخرفات منو هم جدی نگیرید چون النظافة من الایمان.
امروز قراره درباره مراعات کردن حال دیگران حرف بزنیم. با چین شروع می‌کنم. دوستان چینی معتقدند هر چیزی حرکت بکنه میشه خوردش یا به عبارت دیگه هر چیزی به یه بار خوردنش می‌ارزه. آقا این تفکر خیلی خطرناکه‌ها. سر از جاهای بدی درمیاره. مثلا یکی از رفقا رفته بود چین میگفت داشتم از دیوار چین بازدید می‌کردم یکهو یه چینی گرسنه پرید گردنم رو گرفت. داد زدم «من غذا نیستم. من توریست ایرانی ام. اومدم واسه بازدید» چینیه تازه فهمید که من رو نمیتونه بخوره عذرخواهی کرد و گفت: «اوه شما توریست هست. ایرانی! شما نمیشه خورد. چُوا وُدا غیا» اینه که این دوستان چینی اصلا اهل مراعات نیستند. اگه یه موقع خدایی نکرده رفتید اونجا یه کاغذ بچسبونید به سینه‌تون و روش بنویسید «من توریستم. غذا نیستم. شما رو به ارواح خاک آقا بروسلی منو نخورید»
اما به خلاف این چینی‌های همه‌چیزخوار، هندی‌ها خیلی اهل مراعات‌اند. مراعات بهداشت؟ نه بابا. چیزی به نام بهداشت ندارند. دیدید ما میگیم شهر ما خانه ما. عزیزان هندی میگن شهر ما، دستشویی خونه عمه‌مون. دیگه بیشتر توضیح نمیدم. اما چرا گفتم اهل مراعات‌اند؟ به خاطر این که با وجود هم مرز بودن با چین و جمعیت بالای یک میلیارد و عدم اعتقاد به نظافت، تا الان کلا سه نفر کرونایی شدند و هر سه تا هم زنده‌اند. من این رو از یکی از رفقای هندیم سوال کردم. با همون لهجه بامزه‌شون گفت: «ما ادویه زیاد می‌خوریم. فلفل هندی، دارچین، زنجبیل کرداهی. every day.» خلاصه این که اگه می‌خواهید کرونا نگیرید و به دیگران هم سرایت ندید حتما ادویه و گرمی‌جات بخورید که سیستم ایمنی‌تون تقویت بشه. البته نه در حدی که تا 1400، بشیم 120 میلیون. در حدی که بشیم 90 میلیون!!
از همه اینها که بگذریم خودمون هم باید مراعات کنیم. به خصوص تو ایام عید که می خوایم دید و بازدید کنیم. داداش من! شمایی که 29 بهمن ماسک گذاشتی روی دهنت. خداوکیلی واسه نوروز دیگه اون ماسک رو بردار. کرونا هم نگیری تجمع باکتری‌ای که دم دهنت اتفاق افتاده خودش می‌تونه یه بحران زیست محیطی تو خاورمیانه ایجاد کنه. مگه امام صادق نگفت هر کس سیر می خوره مسجد نره؟ خوب شما درسته سیر نخوردی ولی باکتری‌ای داری که خودش می تونه یک کیلو سیر همدان رو از پا دربیاره. یا مثلا اون خانمی که نشسته تو خونه واسه این که کرونا نگیره. نه میره عیددیدنی و نه میذاره کس دیگه صله رحم کنه. خواهر من صله رحم سنت اسلامیه. حالا حضوری نشد مجازی. اصلا اگه اینترنت هم نداری و میخوای تو خونه بمونی خوب چرا این طوری آخه؟ تو خونه موندن عیب نداره ولی یه تکونی بخور خواهر من. نشستی روی مبل، روزی نیم‌کیلو تخمه و 4 تا پاپ کورن می‌خوری و نصف جعبه خرما هم که با یه استکان چایی می‌زنی به بدن. حالا خرما به نیت گرمی‌جات میخوری خوبه ولی خداییش دستات رو نمال به دسته مبل. بیماری نیست که بمالی خوب بشه. باید بشوری تا ویروس‌ها برن. پاشو خواهر من! پاشو آقاتون رو از خواب بیدار کن. بعد واسش چای و صبحونه حاضر کن که ایشالا توفیق رفیقت باشه!!