#صمیمانه_با_امام
#عطش
ای مولای من
سلام و صلوات خدا بر تو ای حجت خدا بر من
از صحن شعبان گذر کردم و پا در حرم رمضان گذاشتم و با سرگشتگی و حیرت به سر تا سر این ماه مبارک، نگاه می کنم و با دیدن موهبت ها و الطاف بی نظیری که خدای رحمان و رحیم برای من در نظر گرفته، سر شوق می آیم. خدای عزیزی که بی بهانه، اَجر و ثواب درسفرهی ضیافتش قرار داده تا بغل بغل آنها را بردارم و برای سفرهی آخرتم، ذخیره کنم.
مولای من! دست خالی به این مهمانی آمدم و از بست رجب و صحن شعبان ، توشهی درخوری بهمراه نیاوردم. اما این فراز مناجات شعبانیه امیدوارم می کند «فقد جعلت الاقرار بالذنب الیک وسیلتی» و چه خوش گفت امام خمینی رحمة الله علیه که « گر بر سر کوی دوست راهی دارم/ در سایهی لطفِ او پناهی دارم/غم نیست، که راهِ رفت و آمد باز است / طاعت اگرم نیست، گناهی دارم
پدر بزرگوارم! دعای وقت سحر و افطارم، تعجیل در فرجت است و از خدا، ظهورت را به زودیِ زود و در همین سال و در همین ماه مبارک، می خواهم. برای خواهش دلم و استجابت دعایم، وقت سحر و افطار دعایم کن.