پیغمبراکرم که معلم قرآن هستند و قلبشان مهبط نزول آن بوده است، می‌فرماید: «نَوِّرُوا بُیُوتَکُم بِتَلاوةِ القُرآنِ وَ لاتَتَّخذُوها قُبورا؛ خانه‌هایتان را با تلاوت قرآن روشن کنید و آن را خانه مردگان قرار ندهید[آن گونه که یهود و نصاری این کار را می‌کردند و فقط در معابدشان نماز می‌خواندند و خانه‌هایشان را از عبادت و تلاوت کتاب خدا محروم می‌کردند.]»[۱]
در روایتی دیگر آمده است: «فَإنَّ البَیتَ إذا کَثُرَ فِیهِ تَلاوةُ القُرآن کَثُرَ خَیرُه وَاتَّسعَ أهلُه؛ وقتی که خانه، محل تلاوت قران شد، خیر و صلاح این خانه زیاد می‌شود.»[همان] بچه‌های این خانه نیز بچه‌های قرآنی می‌شوند و نور قرآن وجود آنان را از تاریکی بیرون می‌آورد و اهل خانه گشایشی می‌یابند. این خانه برای آسمانیان می‌درخشد همانگونه که ستارگان برای اهل دنیا درخشندگی دارند.
متاسفانه در خانه‌های ما قرآن کم تلاوت می‌شود. امام صادق(علیه‌السلام) در این باره می‌فرماید: «القُرآنُ عَهدُ اللهِ عَلَی خَلقِهِ فَقَد یَنبَغي لِلمَرءِ المُسلِمِ أن یَنظُرَ فِي عَهدِهِ وَ أن یَقرأَ مِنهُ فِي کُلِّ یومٍ خَمسین آیة»؛ قرآن پیمان نامه خدا با خلق است. یک طرف این پیمان نامه، خدای متعال است که آفریدگار ماست و طرف دیگر آن، ماییم که مخلوق و بنده او هستیم؛ شرح وظایف بندگی ما در قرآن است.
به همین جهت سزاوار است که انسان مسلمان این عهد را هر روز تجدید کند و از رهنمودهای آن آگاه شود. اگر قرآن در خانه تلاوت شود اهل خانه به یقین قرآنی خواهند شد.
پی‌نوشت:
[۱]. کافی، ج۲، ص۶۱۰
[۲]. همان
