اگر با تبعیّت از پیامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) و عمل به شریعت در مسیر حقیقت قرار بگیریم فطرت توحیدی شکوفا می شود و قلب انسان به مشاهده حقیقت می نشیند ، ربوبیت حق و عبودیت خویش را در می یابد .
﴿إِنَّ فِي ذلِكَ لَذِكْرى لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى اَلسَّمْعَ وَ هُوَ شَهِيدٌ﴾[1]در این تذکّری است برای آن کس که قلب هوشیاری دارد، یا گوش دل فرادهد در حالی که حاضر باشد!
اما هر کس را راه به این وادی نیست باید عهدی که در عالم الست بستیم به یاد بیاوریم تا فطرتمان شکوفاشود !
در روز الـسـت بـلـى گـفـتى
و امروز به بستر لا خفتي
ز مـعـارف عـالـم عقـلي دور
به زخـارف عالـم حس مغرور
از مـوطـن أصـل نيـارى يـاد
پيوسته به لهو و لعب دل شاد
نـه اشـك روان نـه رخ زردي
اللّه اللّه تــو چــه بــىدردى
يكدم به خود آ و ببين چه كسى؟
به چه بسته دلى با كه هم نفسي
زيـن خـواب گران بردار سرى
مـىپرس ز عالـم دل خبري[2]
────────────────────────────
[1] ق، 37
[2] كشكول بهايى، ج1، ص: 248
