انسان ذاتاً از شنیدن داستان یا مطالب تکراری بیزار است، تکرار یک مطلب علاوه بر اینکه دلالت بر ضعف مبلغ میکندازاینرو باعث خواهد شد که تأثیر سخنانش در مخاطبان کمتر شود و مردم از اطرافش پراکنده شوند،
حضرت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) دراینباره میفرمایند: «علاَمةُ العِی: تَکرارُ الکلامِ عند المُناظَرةِ...؛ نشانه درماندگی، تکرار سخن هنگام مناظره است.»[1]
و شاعر چه خوب سروده است که:
سخن گر چه دلبند و شیرین بُوَد ***سزاوار تصدیق و تحسین بُوَد
چو یکبار گفتی، مگو باز پس ***که حلوا چو یکبار خوردند، بس[2]
بنابراین بر مبلغ لازم است که این مهم را مدنظر داشته باشد و یک مطلب را در صورت یکی بودن مخاطبین تکرار نکند و همیشه سعی کند تا مطالب تازه و متنوعی را به مخاطبین تحویل دهد.
[1]. غررالحکم: 6336.
[2]. گلستان سعدي/ باب چهارم - در فواید خاموشي/ حکايت (٦).