ضرورت دنیا شناسی 1
در ادامه بحث گناه شناسی به مبحث دنیاشناسی می پردازیم که نقش بسیار مهمی در جلوگیری از ارتکاب گناه دارد.
کسی که دنیا را بشناسد لذت زودگذر گناهان دنیا را با لذتهای دائمی آخرت و بهشت ابدی عوض نمی کند.
کسی که دنیا را بشناسد سختی های تکلیف و عبادت را برای رسیدن به راحتی ابدی به جان می خرد.
در بخشی از نامه ۳۱ حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در نهج‌البلاغه درباره آثار دنیاشناسی و نقش آن در زندگی دنیا میخوانیم:
همانا مثل کسانیکه دنیا را شناخته‌اند، مثل مسافرانی است که منزل بی‌آب و علف با آنها سازگار نیامده و منزل پُرنعمت و ناحیه سرسبزی را قصد کرده‌اند؛ پس خستگی راه و جدایی از دوستان و سختی مسافرت و خشکی خوراک را تحمل می‌کنند تا به خانه وسیع و منزل آسایش خود برسند؛ از این‌رو، از مشکلات این سفر هیچ دردی احساس نمیکنند و هزینه در این راه را جریمه نمی‌دانند و هیچ چیز نزد آنان محبوب‌تر نیست از آن‌چه آنها را به منزل همیشگی و جاویدشان نزدیک کند و به محل سکونت‌شان برساند
